به گزارش گروه فرهنگ و هنر قدس آنلاین، فصل دوم برنامه تلویزیونی «رادیو فتح» محصول گروه مستند روایت فتح و به کارگردانی مجید پرکار و با اجرای محمدحسین سروقدی، از اوایل اسفندماه جاری روی آنتن شبکه افق رفت. برنامه موفقی که با نگاهی تازه، روایت‌های کمتر شنیده شده‌ای از دوران دفاع مقدس را پیش روی مخاطبش قرار می‌دهد و با گفت‌وگو با چهره‌های سرشناس، به دغدغه‌های مردم و معضلات روز جامعه گریزی می‌زند.
با محمدحسین سروقدی، مجری جوان «رادیو فتح» پیرامون اجرای یک برنامه متفاوت درباره روزهای جنگ و فضای امروز جامعه به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.
آقای سروقدی از نام برنامه شروع کنیم. علیرغم اینکه «رادیو فتح» یک برنامه تصویری است اما در نگاه اول شاید مخاطب احساس کند با یک برنامه رادیویی طرف است. ماجرای انتخاب این عنوان چیست؟
این عنوان به دو دلیل انتخاب شد. نخست این که در زمان جنگ رادیو اثرگذارترین و تنها رسانه پرمخاطب آن دوران بود و از طرفی دیگر تصمیم داشتیم در «رادیو فتح» درباره پیروزی‌ها، فتوحات و دستاوردهای جنگ صحبت کنیم. ضمن اینکه دغدغه شخصی من این بود که حرف تازه‌ای در این برنامه داشته باشیم و مانند سایر برنامه‌هایی که تاکنون ساخته شده، نباشد. من به عنوان یک دهه هفتادی برایم مسئله است در جنگی که ۲۲۰ هزار شهید داشتیم، چه اتفاقی افتاده که حالا شاهد این وضعیت هستیم. امروز در کشور با مشکلات زیادی درگیر هستیم و سوال اینجاست که این تعداد آدم در جنگ از بین رفته‌اند و چنین معضلاتی همچون گرانی، اختلاس و ... وجود دارد! بنابراین جنس گفت‌وگوها در «رادیو فتح» درباره این مسائل است و در کنارش میهمانان درباره فتوحات جنگ صحبت می‌کنند که در قبال این تعداد رزمنده‌ای که از دست دادیم، چه چیزهایی به دست آورده‌ایم.
فصل اول «رادیو فتح» با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد اما چرا ادامه آن این‌قدر دیر ساخته شد؟
این برنامه در زمان پخش پرمخاطب‌ترین برنامه «فطر» شبکه یک و جزو پرمخاطب‌ترین‌ها در میان ویژه برنامه‌های عید فطر بود. واقعیت این است که قرار بود به سفارش شبکه یک، به سرعت فصل دوم را بسازیم اما در حقیقت این وسواس گروه تولید بود که اگر قرار است برنامه ادامه پیدا کند برای آن چارچوب بهتری در نظر بگیریم و طی این مدت نیز اتاق فکر برنامه روی مباحث و بخش بندی‌های آن متمرکز بود.
یکی از ویژگی‌های «رادیو فتح» تنوع آیتم‌هایش است که آن را به یک مجله فرهنگی ـ هنری تبدیل و از سایر برنامه‌ها متمایز کرده است. کمی درباره بخش‌های مختلف آن توضیح دهید.
واقعیت این است که همه تولیدکنندگان همان ابتدای راه می‌گویند می‌خواهیم یک برنامه «متفاوت» بسازیم ولی این که چقدر در عمل چنین اتفاقی بیفتد مسئله است.
یکی از سختی‌های «رادیو فتح» این بود که هم برند این برنامه و هم مجموعه روایت فتح که پشتیبان آن در ساخت بود، یک پیش زمینه ذهنی را به هنرمندان القا می‌کرد. من همواره تاکید داشتم مهمان‌هایی که در این برنامه حضور پیدا می‌کنند نباید قبلاً در چنین فضایی دیده شده باشند. بنابراین برای برنامه یک دسته بندی انجام دادیم و بر آنچه تاکنون درباره جنگ دیده یا گفته نشده متمرکز شدیم. به طور مثال اگر یک تحقیق میدانی در سطح شهر انجام دهید و از مردم بپرسید که رزمندگان در دوران جنگ چه غذایی می‌خوردند، از ده نفر شاید ۹ نفر آنها بگویند کنسرو!
اتفاقا یکی از برنامه‌های ما به این موضوع تحت عنوان «آشپزخانه جنگ» اختصاص داشت و آقای سامان گلریز را به برنامه دعوت کردیم. همچنین آشپزی که در زمان جنگ برای رزمنده‌ها غذا می‌پخت را در روستایی در شیراز پیدا کردم و در کنار سامان گلریز در برنامه حاضر شد. ایشان روزانه برای ۱۲ هزار نفر کباب درست می‌کرده و حضورش کنار آقای گلریز برنامه بسیار جذابی شد. حتی جالب است بگویم آقای گلریز متولد خرمشهر است و معمولاً کسی این را نمی‌داند و ایشان توضیح می‌دهد که ماشین‌هایی را برای مواقع جنگ طراحی کرده که می‌تواند تا هفتاد ساعت غذا را گرم و تازه نگه دارد و توضیح می‌دهد در زمان جنگ رزمنده‌ها بهترین غذاها را می‌خوردند که بهترین خروجی را داشته باشند و کنسرو برای شرایط استثنایی مانند عملیات و ... بوده است.
یا برای بخش «حال خوب در جنگ» در پی جست‌وجوهای فراوان به آقای علیرضا خمسه رسیدیم و ایشان برای اولین بار است که در چنین برنامه‌هایی شرکت می‌کند، یا حمید حامی با موضوع «موسیقی در جنگ» در برنامه شرکت کرده است. همچنین بخشی در برنامه داریم که برای میهمان چالش ایجاد می‌کنیم و با در اختیار قرار دادن یک بی‌سیم، از او می‌خواهیم تصور کند در عملیات است و باید رزمنده‌ها را به پیشروی ترغیب کند در حالی که می‌داند همه شهید می‌شوند. همه آنها در چنین موقعیتی قرار می‌گیرند و واکنش‌هایشان دیدنی است.
با توجه به اینکه ترکیب میهمانان «رادیو فتح» مانند کلیشه‌های معمول نیست، تجربه دعوت از این میهمانان چگونه بوده، آیا کسانی هم بودند که دعوت حضور در این برنامه را رد کرده باشند؟
شرط من از ابتدا با تهیه کننده این بود که خودم میهمانان را دعوت کنم، زیرا بخشی از عزیزانی که در این برنامه حضور پیدا کردند پیش‌تر در «صبحی دیگر» یا «حالا خورشید» که برنامه اجرا می‌کردم، حضور داشتند. آنها جنس برنامه‌های من را از قبل می‌دانستند و از میان کسانی که با آنها تماس گرفتم هیچ کدام مخالفت نکردند.
البته برخی بازیگران هم بودند که می‌گفتند با تلویزیون زاویه دارند و اتفاقاً همان زمان روی آنتن سریال در حال پخش داشتند! بهرحال این مسئله برای من بسیار آزاردهنده بود، زیرا روی تلویزیون تعصب دارم و معتقدم بخش زیادی از مردم مخاطب تلویزیون هستند.
واقعیت این است که جنگ یک مقوله اجتماعی است و همه مردم هشت سال درگیر آن بودند و می‌توانند درباره‌اش حرف بزنند. شاید طی این سال‌ها برنامه‌هایی هم ساخته شده که با اقبال کمتری مواجه شده باشند و برخی بازیگران هم بالطبع تمایلی به حضور در این برنامه‌ها نداشته باشند، اما من شرایط را برای آنها توضیح می‌دادم که این برنامه متفاوتی است.
شما تجربه زیستن در دوران جنگ را نداشتید اما امروز در کنار کسانی می‌نشینید که در آن زمان زندگی کردند و با آنها بحث و گفت‌وگو می‌کنید. چطور خودتان را به این فضا نزدیک کردید؟
من اصلاً «رادیو فتح» را برنامه‌ای در حوزه دفاع مقدس نمی‌دانم، بلکه برنامه‌ای است با موضوع دفاع مقدس. در واقع «رادیو فتح» یک برنامه اجتماعی است. بسیاری از میهمانان ما اختلاف سنی بسیاری با من داشتند و برخی مانند آقای داریوش ارجمند یا آقای سیاوش تهمورث و آقای آهنگران متعلق به نسل دیگری بودند. به همین دلیل پیش از آغاز برنامه از آنها اجازه می‌گرفتم که تند صحبت کنم، مطالبه گر باشم که اتفاقاً استقبال و همراهی می‌کردند. زمانی هم که پیشنهاد اجرای این برنامه به من شده بود نزدیک به ۵۰ ـ ۶۰ جلد کتاب در حوزه‌های مختلف جنگ مطالعه کردم. این آشنایی با آدم‌های مختلف جنگ و مستندهای جذاب مجموعه روایت فتح و آرشیو غنی که در اختیارم قرار دادند، کمک بسیاری به من کرد. از طرفی دیگر اتفاقاً می‌خواستم با پیش زمینه ذهنی یک جوان نسل جدید جلو بروم و هدفم این نبود غرق اتفاقات آن سال‌ها شوم. در واقع به عنوان یک دهه هفتادی چیزهایی درباره جنگ شنیده‌ام و حالا سوالاتی درباره آن دارم؛ این مسیری بود که برای «رادیو فتح» انتخاب کردیم.
فکر می‌کنید برگ برنده رادیو فتح چیست؟
مقام معظم رهبری جمله‌ای دارند که به آن استناد می‌کنم که «جنگ امروز، جنگ رسانه‌هاست». ما هیچ گاه برنامه جریان ساز در حوزه جنگ در تلویزیون ایران نداشتیم. در حوزه‌های مختلف برنامه‌های برند داریم اما برنامه جریان سازی در این فضا ساخته نشده است.
به نظرم برگ برنده «رادیو فتح» این است که توانسته در حوزه برنامه سازی با موضوع جنگ جریان سازی کند و اگر ادامه دار باشد می‌توانیم اتفاقات مثبتش را هم ببینیم. من مدام در این برنامه می‌گویم نشستن روی صندلی «رادیو فتح» خطرناک است! چون اگر کسی بخواهد شعار بدهد مقابل او می‌ایستم و صحبتش را قطع می‌کنم. هرکسی می‌آید باید حرف جدید و جدی در حوزه جنگ داشته باشد. برگ برنده یک برنامه این است که جریان ساز شود و بتواند حرف دل مردم و جوان‌ها را بزند.
با توجه به استقبالی که از این برنامه صورت گرفته، آیا ساخت آن در فصل‌های بعدی هم ادامه پیدا می‌کند؟
قسمت دوم این فصل که روی آنتن رفت، پیشنهاد ساخت ادامه آن به روایت فتح داده شد، اما اینکه در شبکه افق باشد را نمی‌دانم. فصل نخست این برنامه در شبکه یک سیما بود و فصل دوم میهمان شبکه افق هستیم، امیدوارم این برنامه به میزبانی شبکه های مختلف سیما ادامه دار باشد تا با تمام مخاطبان تلویزیون، از هر طیف فکری یا هر گرایش سیاسی ارتباط برقرار کند.
و حرف آخر ...
لازم میدانم از مدیران محترم بنیاد روایت فتح، مدیران محترم شبکه افق، جناب آقای رفیعی مدیر گروه مستند روایت فتح، کارگردان خوبمان آقای مجید پرکار، تهیه کننده جناب جواد عراقی تشکر کنم که پای این برنامه ایستادند تا من و تیم «رادیو فتح» بتوانیم یک برنامه متفاوت در حوزه دفاع مقدس بسازیم. از پدر و مادر عزیزم هم بابت سال ها همراهی شان بسیار تشکر می کنم و امیدوارم سال جدید برای همه ی مردم کشورم، سالی پر از آرامش و به دور از دغدغه های اقتصادی باشد.
من خاطرات خوبی از روزنامه قدس دارم و در کودکی هم از این موسسه فرهنگی جایزه گرفته ام. معتقدم روزنامه نیز در این سال ها جزو رسانه های جریان ساز بوده و آرزو می کنم خیلی زود یک برنامه برای شبکه شهرم مشهد بسازم.
انتهای پیام/
نظر شما